Nieuwe ploegen, nieuwe namen, nieuwe koersen

Het nieuwe seizoen staat op het punt van beginnen. Er zijn een boel ploegen die een ware transformatie hebben ondergaan. Straks in de Tour Down Under, de eerste van de 37 WorldTour-koersen, staan er een boel nieuwe en ‘nieuwe’ ploegen aan de start. De belangrijkste wijzigingen eventjes op een rij.

Bahrein – Merida is nieuw in het peloton. De ploeg heeft, mede dankzij centjes uit het Midden-Oosten, zijn zaakjes goed op orde. Alles lijkt tot in de puntjes verzorgd. Daarmee hebben ze in ieder geval een grote voorsprong op ploegen die deze winter een metamorfose hebben ondergaan.

Vincenzo Nibali is hét uithangbord van Bahrein, waar Tristan Hoffman ploegleider is. De Italiaan ruilt na vier jaar bij Astana zijn Specialized in voor een Merida-frame. Dat zal even wennen zijn. Hoffman komt over uit de stal van Tinkov. De excentrieke Rus vond dat hij na een paar jaar in de wielerwereld rond te hebben gelopen, genoeg roebels in zijn speeltje had gestopt. Ook IAM, de werkgever van onder andere Stef Clement, vond het wel mooi geweest.

Bahrein is een internationaal gezelschap waar ook Colbrelli, Gasparotto, Haussler, Izagirre, Navardauskas, Pellizotti en Visconti onderdak hebben gevonden.

Niet echt nieuw, maar wel anders is Bora – Hansgrohe. De keukenboer en kranenspecialist hebben een stap naar het hoogste niveau in de wielerwereld gemaakt. En, niet geheel onbelangrijk, ze hebben het grootste uithangbord dat de wielerwereld heeft, binnen weten te hengelen: Peter Sagan. Het fenomeen uit Slowakije kan genieten van hulp van veel ploeggenoten, want écht grote jongens rijden er eigenlijk niet rond bij de Duitse formatie. Oh wacht, Rafal Majka. Ja, hij moet het gaan doen in de Franse bergen. Maar daar heeft Peter Sagan dan weer totaal geen last van.

Droef verhaal bij Lampre. Of wat daar nog van over is. De vrolijke roze Italiaanse metaalbewerker is niet meer. Maandenlang flirtte de ploeg met een Chinees bedrijf; TJ Sports. Maar die zeepbel spatte half december uiteen. Halsoverkop werd er een investeerder in de Emiraten gevonden. De ploeg heet nu UAE Abu Dhabi. En het gaat er allemaal (nog) niet zo professioneel aan toe als bij andere die andere ploeg uit het Midden-Oosten. Dat is niet gek als je half december pas een sponsor vindt, maar het is wel iets om bij stil te staan. Hoe kan het dat je één van de achttien grootste wielerploegen ter wereld bent, en dat dingen dan zo lopen?

Over smaak valt niet te twisten, maar het tricot van Abu Dhabi is niet het meest fraaie. Daarnaast is er nog geen website en heeft het Twitter-account pas 1.100 followers. Waarom een nieuw account starten als je toch de inboedel van Lampre overneemt? Dan heb je een fijne pikstart met 76.000 volgers. Amateuristisch is een heel groot woord, maar het voelt wel een beetje zo.

De andere teams hebben wat kleinere mutaties ondergaan. Giant en Alpecin hebben afscheid genomen als naamgever. Sunweb is, zoals al enige tijd bekend, de nieuwe naamgever. Michael Matthews en Wilco Kelderman zijn nieuw in de zwart-witte brigade van Iwan Spekenbrink. John Degenkolb heeft de Duitse ploeg verlaten voor een avontuur bij Trek.

Alpecin is nu co-sponsor bij Katusha, dat ontrusland is. Reden er vorig jaar nog veertien Russen rond, nu zijn er dat nog maar drie. Ook rijdt de ploeg dit seizoen rond op een Zwitserse licentie en wil het een internationalere uitstraling hebben. Op papier lijkt dat gelukt. Onder anderen Tony Martin, Baptiste Planckaert en Maurits Lammertink zijn overgekomen en zullen samen met Alexander Kristoff en Ilnur Zakarin voor hopelijk mooie dingen gaan zorgen.

Etixx – QuickStep heet gelukkig weer QuickStep. Zoals iedereen, behalve de ploeg zelf, het eigenlijk is blijven noemen. Terpstra krijgt er met Gilbert een mooie ploeggenoot bij. Tommeke Boonen neemt na Parijs-Roubaix afscheid van vijftien seizoen Patrick Lefevere.

De WorldTour-kalender is van 27 naar 37 wedstrijden gegroeid. Dat zouden er eigenlijk 38 zijn, maar de Ronde van Qatar meldde zich een paar weken geleden af. Geldgebrek, meldde de organisatie van het oliestaatje. Gelach was de reactie uit het Westen. WorldTour-ploegen moeten verplicht starten in de originele WorldTour-wedstrijden. Ze zijn vrij om deel te nemen in de nieuwe tien koersen. De facto zullen ze eigenlijk overal starten en slaan ze er maar één of twee over.

Cadel Evans Road Race
Abu Dhabi Tour
Omloop Het Nieuwsblad
Strade Bianche
Dwars door Vlaanderen
Ronde van Turkije
Rund um den Finanzplatz
Tour of California
Prudential Ride Londen
Tour of Guangxi

17 januari begint het wielerfeest eindelijk weer, met de Tour Down Under. Ik kan niet wachten.

Het shirt van je favoriete wielerploeg bestellen? Succes.

Het lijkt een abc’tje. Je bent fan van een internationale wielerploeg en je wilt dolgraag in dat shirt over de Nederlandse wegen fietsen. Dan surf je toch even snel naar de website van de ploeg om daar via enkele muisklikken je shirtje te bestellen? Helaas, de realiteit is net even wat anders.

Aan het begin het van dit nieuwe wielerseizoen bieden van de achttien WorldTour-ploegen slechts drie (!) die mogelijkheid. Alleen Lotto-Jumbo, Lotto-Soudal en Katusha-Alpecin hebben hun zaakjes op orde. De rest geeft niet thuis, terwijl over twee weken toch echt de eerste grote wedstrijd van het seizoen wordt verreden.

Toegegeven, bovenstaand overzicht kan nog veranderen als Trek-Segafredo, Sky en Sunweb (het oude Giant) de ploegpresentatie achter de rug hebben en hun outfit voor 2017 ook wereldkundig hebben gemaakt. Maar of de Amerikaanse werkgever van Contador en Degenkolb dan een up-to-date shirt beschikbaar heeft voor zijn fans, is maar de vraag. Vorig jaar was het tot tijdens de Tour de France onmogelijk om via de officiele kanalen een shirt van Trek-Segafredo te bemachtigen.

Het is iets wat ik niet begrijp. Waarom zijn ploegen op dit gebied zo passief als het gaat om het genereren van eigen inkomsten? Teams proberen op alle manieren om fans aan zich te binden en willen graag meedelen in de opbrengsten van tv-rechten. Dat laatste is een logisch verzoek van de ploegen; zij maken immers de koers, maar zien de facto niks terug van de tv-gelden die zendgemachtigden aan de wedstrijdorganisatoren betalen. Maar dat is een ander verhaal.

Waarom zo weinig doen voor de fan waar je als ploeg direct wat aan kan verdienen? Als ik voor mijn fietsvrienden in zes weken tijd vijfentwintig shirts van uitmuntende kwaliteit kan regelen, dan moet een professionele wielerploeg met een professionele kledingsponsor toch minimaal een kleine voorraad (replica-)shirtjes voor fans beschikbaar hebben? En daarmee in ieder geval iets verdienen?

Even iets tussendoor. Afgelopen jaar, bij de Omloop het Nieuwsblad, zag ik voor het eerst in mijn wielerleven een klein kraampje naast de bus van een wielerploeg. Ik kon daar shirts, sokken, vlaggen, sjaals en bidons van de betreffende wielerploeg kopen. Toegegeven, het liep er geen storm. Maar ze deden het wel. Welke ploeg het was? Lotto-Jumbo. Toch weer die VOC-mentaliteit!

Misschien zie ik totaal iets over het hoofd. En kost het faciliteren van verkoop van eigen spullen alleen maar geld in plaats van dat het iets oplevert? Sowieso, daar ben ik mij van bewust, zal het geen miljoenen in het laatje brengen zoals dat een tijd geleden bij Manchester United gebeurde. Zlatan Ibrahimovic leverde daar in zijn eerste week 75 miljoen op. Cash. De halve stad, het halve land, de halve wereld wilde maar één ding: een voetbalshirtje (van honderd euro) met achterop Zlatan.

Eén simpel rekensommetje. Je verkoopt in een jaar 1.000 wielershirtjes, dat lijkt me geen onrealistisch aantal. Je maakt dertig euro per shirtje winst. Dan verdien je daarmee bijna het minimum salaris voor een WorldTour-renner (36.000 euro). Fan blij, ploeg blij.

Ik beloof jullie, als hondstrouwe lezers van deze site, om in het weekend van de Omloop het Nieuwblad met een nieuw overzichtje te komen. Ik ben benieuwd hoe veel wielerploegen dan hun shirt via hun website voor de fan beschikbaar hebben gemaakt. Ik hoop meer dan drie. En ik zal links en rechts eens aan de ploegen vragen waarom ze niet zo actief zijn op dit gebied.

Oh ja. Volgens de wieleretiquette is het eigenlijk not done om als niet-prof in een shirtje van een profploeg te rijden. Daar ben ik me terdege van bewust. Maar daar ging dit stukkie net ff niet over.